Triplet galaktyk NGC 3222, NGC 3226 i NGC 3227

[Setaarius]

Na triplet składają się następujące galaktyki: NGC 3222 (soczewkowata), NGC 3226 (eliptyczna), NGC 3227 (spiralna z poprzeczką). Okres najlepszej widoczności przypada przez prawie całe zimowe noce oraz po północy w drugiej połowie jesieni oraz przed północą na początku wiosny. Najwyżej nad horyzontem wznoszą się w dniu 7-mego marca. Wielkość gwiazdowa (i jasność powierzchniowa) wynoszą odpowiednio: NGC 3222 – 13,01 mag (12,92 mag); NGC 3226 – 13,33 mag (14,11 mag); NGC 3227 – 11,79 mag (13,53 mag). Rozmiary galaktyk dla obserwacji to: NGC 3222 – 1,2x1 minut łuku; NGC 3226 – 2,8x2 minut łuku; NGC 3227 – 6,6x5 minut łuku. Odległość jaka dzieli je od nas została oszacowana na około 80 milionów lat świetlnych. Galaktyki znajdują się w gwiazdozbiorze Lwa (Leo) i stanowią grupę powiązaną grawitacyjnie skupioną wokół NGC 3190. W sumie w skład tej grupy wchodzi 13 galaktyk.

Szczegółowa lokalizacja to: Rektascensja 10 h 22,5-23,5 m, Deklinacja +19°52-54′.

Rozmiar obiektów: małe

Jasność obiektów: niska

Struktura obiektów: zróżnicowana

Obserwacje: W teleskopie 5-6 calowym najłatwiej dojrzeć NGC 3227. Pozostałe dwie bez wykorzystania zerkania pozostaną po za zasięgiem, a i wtedy może się to nie udać. Teleskop 8-10 cali pokaże wszystkie trzy galaktyki przy czym NGC 3227 w sposób oczywisty wraz z dużą częścią halo natomiast dwie pozostałe będą delikatnymi majaczącymi mgiełkami prezentując tylko najjaśniejsze centralne regiony. Ujrzymy również zarysy mostu łączącego NGC 3226 i NGC 3227. Teleskop 12-14 calowy w wyraźny sposób połączy parę NGC 3226 i NGC 3227, a NGC 3222 przestanie sprawiać trudności w dostrzeganiu odsłaniając nie tylko jasne jądro, ale zarys pozostałych obszarów. Załączony szkic wykonany na podstawie obserwacji 12 calowym teleskopem.