NGC 2261 (Hubble's Variable Nebula, Zmienna Mgławica Hubble’a)

[Setaarius]

NGC 2261 to mgławica refleksyjna. Okres najlepszej widoczności przypada na całą zimę głównie w pierwszej części nocy, ale też w drugiej połowie jesieni w późniejszych godzinach nocnych. Wielkość gwiazdowa wynosi 9 mag. Jasność powierzchniowa około 9,49 mag. Rozmiarem mieści się w przedziale 3x1 minut łuku. Odległość jaka dzieli mgławicę od nas została oszacowana na około 2500 lat świetlnych. Jest zlokalizowana w gwiazdozbiorze Jednorożca (Monoceros). Współrzędne to Rektascensja 06 h 39,2 m; Deklinacja +08° 45′. Najwyżej ponad horyzont wznosi się w dniu 9-go stycznia. Zmienna Mgławica Hubble’a zawdzięcza swą nazwę badaniom Edwina Hubble’a, który w 1916 roku odkrył, że mgławica ta może ewoluować w skali miesięcy (Jest podświetlana podwójną gwiazdę zmienną, której jasność potrafi się zmieniać w zakresie 4 mag, na zmiany jasności wpływa w dużym stopniu mgławica przysłaniająca gwiazdę). Mgławica jest dostępna już dla dużych lornetek o obiektywach co najmniej 70-80mm natomiast obraz, który otrzymamy to bardzo słabo widoczna „kometa” i bez pomocy zerkania nie zawsze może się to udać. Do obserwacji dobrze wykorzystać teleskop co najmniej 8-10 calowy, który pokaże jaśniejsze obszary mgławicy i kształt na wzór wiatru wiejącego z gwiazdy. Obiekt ma dość dużą jasność powierzchniową więc dobrze znosi powiększenia zatem warto użyć ich od co najmniej 150 – krotnych wzwyż do momentu na ile pozwoli atmosfera. Widoczność trochę może poprawić filtr UHC. Załączony szkic wykonany na podstawie obserwacji 16 calowym teleskopem.