Alnitak i jego tajemnice.

[Setaarius]

Alnitak (1,85 mag) czyli jedna z gwiazd asteryzmu znanego jako Pas Oriona (Orion’s Belt). Dla jednych niepozorna gwiazda, a dla innych zjawiskowy posłaniec otoczony pięknymi skarbami. Mamy tutaj swoisty przegląd, galerię różnych mgławic, a mianowicie mgławica emisyjna Płomień (Lips Nebula, Flame Nebula, Burning Bush Nebula, Tank Tracks Nebula, The Ghost of Alnitak, One Piece), mgławica refleksyjna NGC 2023, ciemna mgławica Koński Łeb oraz IC 434 kolejna mgławica emisyjna. Okres najlepszej widoczności przypada na prawie całą zimę głównie przez pierwszą połowę nocy, ale też w późnych godzinach nocnych drugiej połowy jesieni. Najwyżej ponad horyzont wznoszą się końcem grudnia. Wielkość gwiazdowa i rozmiary to odpowiednio: NGC 2024 – 7,2 mag (jasność powierzchniowa 11,6 mag) i rozmiar 30x30 minut łuku; NGC 2023 - 7,82 mag (jasność powierzchniowa 12,3 mag) i rozmiar 10x10 minut łuku; IC 434 – 7,30mag (jasność powierzchniowa 13,98 mag) i rozmiar 60x10 minut łuku; Koński Łeb - 6,8 mag i rozmiar 8x6 minut łuku. Odległość jaka dzieli obiekty od nas została oszacowana na około 1400 - 1500 lat świetlnych. Mgławice znajdują się w gwiazdozbiorze Oriona (Orion). Współrzędne Alnitaka to Rektascensja 05 h 40 m, Deklinacja -01° 56′. Alnitak sam w sobie, też jest wyjątkowy ponieważ to gwiazda potrójna w skład której wchodzą dwa duże, bardzo blisko obiegające się składniki oraz jeden obiegający tę parę w większej odległości. Jasność pierwszego składnika to 1.9 mag, jasność drugiego znajdującego się od pierwszego w odległości 2,6 sekundy stopnia w kierunku południowo-wschodnim to 3.4 mag, jasność trzeciego znajdującego się w odległości 57 sekund stopnia w kierunku północno-wschodnim wynosi 9,5 mag. Niezbędne minimum do obserwacji mgławic to bardzo duża lornetka lub teleskop 5 -7 cali. W takich sprzętach mgławice będą tylko majaczyć. Największą trudność może sprawić mgławica Koński Łeb wraz z IC 434. Jeżeli uda nam się dostrzec IC 434 to Koński Łeb możemy wydobyć z jej struktury, a może się okazać że bez pomocy zerkania się nie obejdziemy. Odnalezienie mgławicy płomień nie powinno sprawić problemu jednak jasność Alnitaka może przeszkadzać. Jeżeli pozbędziemy się go z pola widzenia to NGC 2024 zobaczymy już w niedużej lornetce o obiektywach rzędu 70mm. W większych teleskopach mgławice (po za HorseHead Nebula) ujawnią więcej szczegółów. Niektórym nie udaje się dostrzec mgławicy Koński Łeb nawet w 16-to calowych teleskopach. Warto wspomóc się filtrem. Na pewno warto mieć perfekcyjnie skolimowany sprzęt i bardzo dobre niebo. A może uda się Wam dojrzeć wszystkie sześć duchów Alnitaka czyli NGC 2024, NGC 2023, IC 435, IC 434, IC 432, IC 431...powodzenia...

[KrzysiekRajda]

Pamiętam jak obserwowałem na ścieżkowie mgławice płomień Newtonem Meade 150/750 bez użycia żadnych filtrów,mało tego była widoczna wyraźnie i doskonale ukazywała swoją strukture.Byłem wtedy dość mocno zaskoczony tym co widze w oklarze,nie spodziewałem się takich obrazów z małego teleskopu i to bez użycia filtra mgławicowego.Akurat wtedy w dolinach panowała mgła zasłaniając wszelkie dostępne stuczne światło,a niebo było czarne jak smoła,tęsknie za takimi warunkami.

[Setaarius]

Już wkrótce takie warunki będą jak doliny pokryje smog Oby tylko za bardzo nie świecił...

[KrzysiekRajda]

Z wysokości Ścieżkowa smog nie przeszkadza,całe to dziadostwo idzie w doliny,nam jedynie martwić się o dobrą pogode oraz dojazd na szczyt