AstroPołudnie

Pętla Barnarda to mgławica emisyjna. Okres najlepszej widoczności przypada na prawie całą zimę we wczesnych godzinach wieczornych, ale też w późnych godzinach nocnych końcówki jesieni. Wielkość gwiazdowa wynosi 5 mag. Jasności powierzchniowej nie znalazłem, ale pewnie będzie w granicach 7 lub mniej magnitudo. Rozmiarem sięga 10 do 20 stopni łuku jest więc obiektem gigantycznym. Najjaśniejsza północnozachodnia część zajmuje około 6 stopni łuku. Odległość jaka dzieli mgławicę od nas została oszacowana na około 1000 do 1500 lat świetlnych. Pętla znajduje się w gwiazdozbiorze Oriona (Orion) i zajmuje znaczną jego część. Współrzędne - to zależy w którą część mgławicy chcemy trafić  Mgławica jest dość jasnym obiektem i bardzo rozległym. W idealnie ciemnych warunkach, wspaniałej przejrzystości powietrza i bardzo dobrej adaptacji wzroku jest częściowo dostrzegalna gołym okiem. Można się wspomóc wykorzystując trzymane w rękach filtry OIII lub UHC najlepiej wraz z H-beta. Najlepsze obserwacje przeprowadzimy z wykorzystaniem jak najmniejszych powiększeń i szerokokątnych okularów przy czym zestaw filtrów może się okazać niezbędny. Jest to jeden z tych obiektów, które w lornetce z filtrami cechującej się małym powiększeniem, a dużymi obiektywami pokażą szczególnie dobrze swoje piękno.