Kwartet galaktyk Hickson 44 czyli Leo Quartet: NGC 3190 (z obszarem NGC 3189), NGC 3193, NGC 3187, NGC 3185

[Setaarius]

Na kwartet składają się następujące galaktyki: Kwartet galaktyk NGC 3190 (spiralna z obszarem NGC 3189), NGC 3193 (eliptyczna), NGC 3187 (spiralna z poprzeczką), NGC 3185 (spiralna z poprzeczką). Okres najlepszej widoczności przypada przez prawie całe zimowe noce oraz nad ranem końcem jesieni i przed północą w zimie. Najwyżej nad horyzontem wznosi się w dniu 5-tego marca. Wielkość gwiazdowa (i jasność powierzchniowa) wynoszą odpowiednio: NGC 3190 – 11,15 mag (11,76 mag); NGC 3193 – 10,88 mag (11,85 mag); NGC 3187 – 13,44 mag (13,63 mag); NGC 3185 – 12,17 mag (13,07 mag). Rozmiary galaktyk dla obserwacji to: NGC 3190 – 4,4x1,5 minut łuku; NGC 3193 – 2x2 minut łuku; NGC 3187 – 3,6x1,6 minut łuku; NGC 3185 2,1x1,4 minut łuku. Odległość jaka dzieli je od nas została oszacowana na około 80 milionów lat świetlnych. Galaktyki znajdują się w gwiazdozbiorze Lwa (Leo) i stanowią grupę powiązaną grawitacyjnie. W sumie w skład tej grupy wchodzi 13 galaktyk.

Szczegółowa lokalizacja to: Rektascensja 10 h 17-18 m, Deklinacja +21°40-60′.

Rozmiar obiektów: małe

Jasność obiektów: niska

Struktura obiektów: zróżnicowana

Obserwacje: Najjaśniejsza duża grupa galaktyk na niebie w obserwacjach. Trzy najjaśniejsze galaktyki widoczne już w 5-7 calowych teleskopach, a NGC 3187 będzie po za ich zasięgiem. W teleskopie 8-10 cali nabierają rozmiarów ukazując więcej swojego halo galaktycznego, a w bardzo dobrych warunkach zobaczymy również NGC 3187, ale może być konieczne wykorzystanie techniki zerkania. Żeby oglądać wszystkie cztery w jednym okularze musi on obejmować w naszym teleskopie pole minimum około połowy stopnia. Prawdziwą przyjemność z oglądania da dopiero teleskop 12-14 calowy lub większy, w którym każda z galaktyk będzie prezentować wystarczającą jasność do komfortowych obserwacji tworząc piękną i zwartą grupę. Załączony szkic wykonany na podstawie obserwacji 13 calowym teleskopem.