Kwartet galaktyk NGC 3166, NGC 3169, NGC 3165, NGC 3156

[Setaarius]

Na kwartet składają się następujące galaktyki: NGC 3166 (spiralna z poprzeczką, NGC 3169 (spiralna), NGC 3165 (spiralna), NGC 3156 (soczewkowata). Okres najlepszej widoczności przypada przez prawie całe zimowe noce oraz nad ranem końcem jesieni i przed północą w zimie. Najwyżej nad horyzontem wznosi się w dniu 5-tego marca. Wielkość gwiazdowa (i jasność powierzchniowa) wynoszą odpowiednio: NGC 3166 – 11,20 mag (12,57 mag); NGC 3169 – 12,41 mag (14 mag); NGC 3165 – 14,50 mag (13,94 mag); NGC 3156 – 12,47 mag (12,45 mag). Rozmiary galaktyk dla obserwacji to: NGC 3166 – 4,8x2,3 minut łuku; NGC 3169 – 4,2x2,9 minut łuku; NGC 3165 – 1,3x0,7 minut łuku; NGC 3156 1,9x0,9 minut łuku. Odległość jaka dzieli je od nas została oszacowana na około 70 milionów lat świetlnych. Galaktyki znajdują się w gwiazdozbiorze Sekstantu (Sextans) i stanowią grupę powiązaną grawitacyjnie.

Szczegółowa lokalizacja to: Rektascensja 10 h 12-14 m, Deklinacja +03°10-28′.

Rozmiar obiektów: małe

Jasność obiektów: niska do bardzo niskiej

Struktura obiektów: zróżnicowana

Obserwacje: Kwartet dość trudny w obserwacjach. Najjaśniejsze galaktyki widoczne już w 5-7 calowych teleskopach jako pojaśnienia o rozmyciu kometarnym. W teleskopie 8-10 cali jaśniejsze zyskują na gęstości prezentując się całkiem dobrze. Do obserwacji wszystkich wymagany teleskop minimum 12-14 calowy, w którym najjaśniejsze pokażą nam swoje halo. Żeby oglądać wszystkie cztery w jednym okularze musi on obejmować w naszym teleskopie pole minimum jednego stopnia. Załączony szkic wykonany na podstawie obserwacji 8 calowym teleskopem przedstawia parę NGC 3166 i NGC 3169.