NGC 6826 (Blinking Nebula, Mgławica Mrugająca)

[Setaarius]

NGC 6826 to mgławica planetarna. Okres najlepszej widoczności przypada na całe letnie noce oraz pod koniec wiosny nad ranem i początkiem jesieni przed północą. Najwyżej nad horyzontem wznosi się w dniu 12-tego sierpnia. Wielkość gwiazdowa wynosi 8,80 mag. Jasność powierzchniowa to 6,68 mag. Rozmiary obiektu dla obserwacji wynoszą 25 sekund łuku. Odległość jaka dzieli ją od nas została oszacowana na około 3 000 lat świetlnych. Obiekt znajduje się w gwiazdozbiorze Łabędzia (Cygnus). Szkice wykonano na podstawie obserwacji 6 i 16 calowym teleskopem.

Szczegółowa lokalizacja to: Rektascensja 19 h 44,8 m; Deklinacja +50° 32′.

Rozmiar obiektu: ekstremalnie mały

Jasność obiektu: bardzo jasny

Struktura obiektu: owalna

Obserwacje: Mgławica bardzo jasna i piękna w obserwacjach, ale wymaga dużych i bardzo dużych powiększeń. Posiada gwiazdę centralną o jasności 10,6 mag. Mgławica swoją nazwę zawdzięcza ciekawemu efektowi, który jest czasem wykorzystywany do pokazania jak działa technika zerkania. W małych teleskopach patrząc bezpośrednio dojrzymy najpierw gwiazdę centralną, jednak przesuwając wzrok w bok wykorzystując technikę zerkania pojawi się mgławica. W dużych teleskopach dojrzymy mgławicę, a wykorzystując zerkanie będą się pojawiać dodatkowe struktury. Dla zintensyfikowania efektu należy naprzemiennie w szybkim tempie patrzeć bezpośrednio i zerkaniem, a mgławica będzie do nas mrugać. Gwiazdę centralną można odnaleźć już niedużą lornetką, ale do obserwacji mgławicy warto skorzystać minimum z 4-6 calowego teleskopu, gdzie zerkaniem ujrzymy jej charakterystyczne mruganie. Pokaże też delikatne zielonkawo-niebieskie zabarwienie. W 8-10 calowym instrumencie astronomicznym kolor zyska na intensywności, a mgławica na jasności. 12-14 calowy teleskop pokaże zarys jej struktur.