Para galaktyk NGC 5676 i NGC 5689 oraz ich sąsiadki
: 28 sie 2018, 20:35
Dwie galaktyki (posiadające po kilka słabszych sąsiadek), które można oglądać równocześnie w okularze, który obejmie w naszym teleskopie pole minimum dwóch stopni. Parę tworzą NGC 5676 (spiralna) i NGC 5689 (soczewkowata z poprzeczką). Okres najlepszej widoczności przypada wiosną przez większą część nocy i pod koniec zimy po północy. Najwyżej nad horyzontem wznoszą się w dniu 25 maja. Wielkość gwiazdowa i jasność powierzchniowa wynoszą odpowiednio: NGC 5676 to około 12,22 mag i 13,69 mag; NGC 5689 to około 12,09 mag i 12,45 mag. Rozmiary dla obserwacji to: NGC 5676 – 3,9x1,8 minuty łuku; NGC - 5689 to 3,3x1 minutę łuku. Odległość jaka dzieli je od nas została oszacowana na około 100 milionów lat świetlnych. Galaktyki znajdują się w gwiazdozbiorze Wolarza (Bootes) i należą do grupy 17 powiązanych grawitacyjnie galaktyk.
Szczegółowa lokalizacja to: Rektascensja 14 h 32,8-35,5 m; Deklinacja +48° 45′ do +49° 27′
Rozmiar obiektu: przeciętne
Jasność obiektu: niska
Struktura obiektu: eliptyczne z jasnymi dużymi centrami
Obserwacje: W 5-6 calowym teleskopie można je dostrzec jako delikatne lekko owalne mgiełki, ale może się to nie udać bez zerkania. W 8-10 calowym instrumencie astronomicznym zyskają na jasności, ale ciężko o jakieś dodatkowe szczegóły powierzchni jedynie lepiej zaprezentują się różnice w gęstości poszczególnych obszarów. W 12-14 calowym teleskopie obserwacje będą komfortowe, a w bardzo dobrych warunkach w NGC 5676 może się udać dostrzec zarys ramion. Korzystając z takiego teleskopu warto też zerknąć na sąsiadki wspomnianej pary o jasności wahającej się w granicach 13-14 mag, które będą swego rodzaju wyzwaniem obserwacyjnym po za dość dużą i jasną NGC 5660, której warto poświęcić dłuższą chwilę. Załączony szkic na podstawie obserwacji 10 calowym teleskopem.
Szczegółowa lokalizacja to: Rektascensja 14 h 32,8-35,5 m; Deklinacja +48° 45′ do +49° 27′
Rozmiar obiektu: przeciętne
Jasność obiektu: niska
Struktura obiektu: eliptyczne z jasnymi dużymi centrami
Obserwacje: W 5-6 calowym teleskopie można je dostrzec jako delikatne lekko owalne mgiełki, ale może się to nie udać bez zerkania. W 8-10 calowym instrumencie astronomicznym zyskają na jasności, ale ciężko o jakieś dodatkowe szczegóły powierzchni jedynie lepiej zaprezentują się różnice w gęstości poszczególnych obszarów. W 12-14 calowym teleskopie obserwacje będą komfortowe, a w bardzo dobrych warunkach w NGC 5676 może się udać dostrzec zarys ramion. Korzystając z takiego teleskopu warto też zerknąć na sąsiadki wspomnianej pary o jasności wahającej się w granicach 13-14 mag, które będą swego rodzaju wyzwaniem obserwacyjnym po za dość dużą i jasną NGC 5660, której warto poświęcić dłuższą chwilę. Załączony szkic na podstawie obserwacji 10 calowym teleskopem.