NGC 3877

[Setaarius]

NGC 3877 to galaktyka spiralna. Okres najlepszej widoczności przypada zimą oraz wiosną przez większą część nocy. Najwyżej nad horyzontem wznosi się w dniu 12-ego kwietnia. Wielkość gwiazdowa wynosi 12,03 mag, a jasność powierzchniowa to około 13,55 mag. Rozmiary galaktyki dla obserwacji to 5,3x1,2 minut łuku. Odległość jaka dzieli ją od nas została oszacowana na około50 milionów lat świetlnych. Galaktyka znajduje się w gwiazdozbiorze Wielkiej Niedźwiedzicy (Ursa Major) i jest o około 25% mniejsza od Drogi Mlecznej. Obiekt jest ustawiony pod kątem 83 stopni do obserwatora.

Szczegółowa lokalizacja to: Rektascensja 11 h 46,1 m; Deklinacja +47° 30′

Rozmiar obiektu: przeciętny

Jasność obiektu: niska

Struktura obiektu: mocno spłaszczona, regularna z dość jasnym jądrem

Obserwacje: Obserwacje należy prowadzić pozostawiając pobliską gwiazdę Taiyangshou (Al Kaprah, Alkafzah) o jasności 3,65 mag po za polem widzenia w przeciwnym wypadku raczej nie uda nam się dojrzeć galaktyk. Obiekt dla średnich i dużych teleskopów. W 5-6 calowym bardzo trudna do odnalezienie chyba, że korzystamy z zerkania i wiemy, gdzie dokładnie patrzeć, a i wtedy może się to nie udać. Pojawi się jako malutki płaski dysk na granicy percepcji. W 8-10 calowym instrumencie astronomicznym zyskuje na jasności i rozmiarze ukazując mgiełkę jednak bez żadnych szczegółów. Minimum 12-14 calowy teleskop pokaże ją dość dobrze zaznaczając różnice w jasności, oraz delikatnie zarysy struktury jej budowy. Załączony szkic na podstawie obserwacji 16 calowym teleskopem.