Triplet M105 (NGC 3379), NGC 3384=NGC 3371, NGC 3389=NGC 3373

[Setaarius]

Ładny triplet galaktyk M105 (eliptyczna), NGC 3384 (eliptyczna) i NGC 3389 (spiralna). Okres najlepszej widoczności przypada wiosną oraz pod koniec zimy przez większą część nocy. Najwyżej nad horyzontem wznoszą się w dniu 28-ego marca. Wielkość gwiazdowa (i jasność powierzchniowa) wynoszą odpowiednio: M105 – 9,76 mag (13,03 mag); NGC 3384 – 10 mag (11,92 mag); NGC 3389 – 12,83 mag (13,94 mag). Rozmiary galaktyk dla obserwacji to dla M105 - 5,3x4,8 minuty łuku; NGC - 3384 to 5,4x2,7 minuty łuku; NGC 3389 – 2,9x1,3 minuty łuku. Odległość jaka dzieli je od nas została oszacowana na około 35 milionów lat świetlnych. Galaktyki znajdują się w gwiazdozbiorze Lwa (Leo).

Szczegółowa lokalizacja to: M105 - Rektascensja 10 h 47,8 m; Deklinacja +12° 35′; NGC 3384 - Rektascensja 10 h 48,3 m; Deklinacja +12°38′; NGC 3389 Rektascensja 10 h 48,2 m; Deklinacja +12° 31′

Rozmiar obiektów: małe

Jasność obiektu: średnia

Struktury obiektów: owalne, gwiazdowe jądra

Obserwacje: Ładny triplet galaktyk. Załączone szkice wykonano na podstawie obserwacji 6 i 14 calowym teleskopem. M105 w bardzo dobrych warunkach możemy zaobserwować lornetką o 70mm obiektywach jako rozmyte gwiazdowe pojaśnienie. W 4-6 calowym teleskopie M105 będzie wyraźną mgiełką. NGC 3384 również nie powinna sprawić problemów natomiast NGC 3389 może się udać wypatrzyć w 6-cio calowcu na skraju percepcji, ale raczej bez zerkania nie będzie to możliwe. 8-10 calowy instrument astronomiczny pokaże cały triplet wyraźnie zaznaczając jądra jaśniejszych z nich. 12-14 calowym teleskopie zdecydowanie zyskają na jasności, prezentując się w pełnej krasie. Żeby oglądać cały triplet w jednym okularze będziemy potrzebować taki, który w naszym teleskopie obejmie pole minimum pół stopnia łuku.