Para galaktyk NGC 4284 i NGC 4290 oraz sąsiednia gwiazda podwójna czyli obiekt M40

[Setaarius]

Para galaktyk o dość niskiej jasności. Składają się na nią następujące galaktyki: NGC 4284 (spiralna), NGC 4290 (spiralna z porzeczką). Okres najlepszej widoczności przypada przez prawie całe zimowe i wiosenne noce. Najwyżej nad horyzontem wznoszą się w dniu 21-wszego kwietnia. Wielkość gwiazdowa (i jasność powierzchniowa) wynoszą odpowiednio: NGC 4284 – 14,35 mag (14,70 mag); NGC 4290 – 12,70 mag (13,14 mag). Rozmiary galaktyk dla obserwacji to: NGC 4284 – 2,5x1,2 minut łuku; NGC 4290 – 2,2x1,6 minut łuku. Odległość jaka dzieli je od nas została oszacowana na około 155-265 milionów lat świetlnych. Galaktyki znajdują się w gwiazdozbiorze Wielkiej Niedźwiedzicy (Ursa Major). Ich sąsiadka czyli M40 to błędnie umieszczony obiekt potraktowany jako obiekt DS będący gwiazdą podwójną, a jej składniki mają jasność 10,10 mag oraz 9,65 mag. Załączony szkic wykonany na podstawie obserwacji 10 calowym teleskopem.

Szczegółowa lokalizacja to: Rektascensja 12 h 20 m, Deklinacja +58° 05′.

Rozmiar obiektów: małe

Jasność obiektów: niska do bardzo niskiej

Struktura obiektów: zróżnicowana, kometarno-owalne jądro

Obserwacje: Do obserwacji warto użyć teleskop minimum 5-8 calowy, w którym jednak i tak nie zobaczymy najsłabszego z trzech składników czyli NGC 4284. M 40 zostanie bez problemu rozdzielona, a NGC 4290 pokaże się jako słaba delikatna i niewielkich rozmiarów owalna mgiełka. Teleskop 10-12 calowy sprawi, że dojrzymy pojaśnienie o charakterze rozmytej gwiazdy czyli NGC 4284 głównie w zakresie jej jądra jednak może być konieczne skorzystanie z zerkania. W teleskopie 14-16 calowym NGC 4284 w nieznaczny sposób zyska na rozmiarze, a NGC 4290 na jasności. Do obserwacji wszystkich 3-ch obiektów w jednym polu wystarczy okular obejmujący w używanym teleskopie pole około pół stopnia.