M59 (NGC 4621) i M60 (4649) oraz grupa galaktyk wokół nich.

[Setaarius]

Grupa galaktyk skupiona wokół M59 i M60. Okres najlepszej widoczności przypada na prawie całe wiosenne noce oraz końcem zimy nad ranem i początkiem lata po zachodzie Słońca. Najwyżej nad horyzontem wznoszą się w dniu 26-tego kwietnia. Wielkość gwiazdowa (i jasność powierzchniowa) wynoszą odpowiednio: M59 – 10,60mag (13,59 mag); M60 – 9,80 mag (13,66 mag); NGC 4694 – 13,36 mag (14,06 mag); NGC 4641 – 13,47 mag (12,96 mag); NGC 4606 – 12,48 mag (13,58 mag); NGC 4607 – 13,08 mag (12,93 mag); NGC 4638 – 11,23 mag (11,36 mag); NGC 4637 – 13,90 mag (12,63 mag); NGC 4660 – 11,21 mag (10,75 mag). Rozmiary galaktyk dla obserwacji to: M59 – 5x3,5 minuty łuku; M60 – 7,4x6 minut łuku; NGC 4694 – 3,3x1,6 minuty łuku; NGC 4641 – 1,2x1 minuty łuku; NGC 4606 – 3,3x1,7 minuty łuku; NGC 4607 – 2,9x0,7 minuty łuku; NGC 4638 – 2,2x1,4 minuty łuku; NGC 4637 – 1,2x0,5 minuty łuku; NGC 4660 – 2,1x1,7 minuty łuku. Odległość jaka dzieli ją od nas została oszacowana na około 55 milionów lat świetlnych. Galaktyki znajduje się w gwiazdozbiorze Panny (Virgo).

Szczegółowa lokalizacja to: Rektascensja 12h 41-44 m; Deklinacja +11° 11-54′;

Rozmiar obiektów: małe

Jasność obiektów: przeciętna do niskiej

Struktura obiektu: zróżnicowana od eliptycznej do okrągłej

Obserwacje: Żeby obserwować wszystkie galaktyki w jednym polu potrzebujemy okularu, który w naszym teleskopie pokaże obszar niecałych 2-ch stopni łuku. M59 i M60 są w zasięgu niedużych 50-70 mm lornetek i nie powinny stanowić zbyt dużego wyzwania dla doświadczonego obserwatora natomiast NGC 4638, NGC 4660 będą na granicy zasięgu takich instrumentów i raczej nie do odróżnienia od gwiazd. Pozostałe obiekty pozostaną po za zasięgiem chyba, że ktoś dyzposnuje ogromnymi lornetkami rzędu 125-150mm z wymiennymi okularami. W 4-6 calowym teleskopie odnajdziemy najjaśniejsze z galaktyk czyli M59, M60, NGC 4638, NGC 4660 które pojawią się jako mgiełki przy czym M59 i M60 będą urodziwymi obiektami jednak nie zdradzą szczegółów swoich struktur. W bardzo dobrych warunkach może się udać, iż zamajaczą nam niektóre z pozostałych obiektów wspierając się zerkaniem. 8-10 calowy instrument astronomiczny powinien poradzić sobie z pokazaniem wszystkich obiektów przy czym jaśniejsze z nich spróbują odkryć przed nami swoje jądra otoczone halo, a słabsze galaktyki staną się ulotnymi mgiełkami. Korzystajcie z zerkania. W 12-14 calowym teleskopie obejrzymy wszystkie obiekty, a najjaśniejsze zdecydowanie zyskają na uroku. Szkice M59 i M60 z NGC 4647 wykonano na podstawie obserwacji 10 calowym teleskopem.