Wybór padł na Chorwację u podnóża pasma górskiego Welebit. Jest tu wszystko czego potrzeba - ciepłe i krystalicznie czyste morze, piękne skaliste góry i przede wszystkim ciemne niebo. Dodatkowo jest też relatywnie blisko z Polski bo poniżej 900km. Ze Śląska da się dojechać w ok. 9 godzin.
Ważnym celem wyprawy było też przetestowanie potencjalnie super miejscówki w parku narodowym Welebit u podnóża Zaviżanu.
Z uwagi na ograniczone miejsce w samochodzie mogłem zabrać jedynie część sprzętu, dlatego na wyprawę pojechał ze mną refraktor 65/420mm na montażu HEQ5 (z myślą o stacjonarnym foceniu na tarasie kwatery) oraz lustrzanka z obiektywami 14 i 50mm ze statywem na wypady w teren. Wizual musiał się niestety ograniczyć do mojej ulubionej lornetki 8x40.
Obserwacje prowadziłem na czterech różnych miejscówkach:
- taras kwatery w miejscowości Sveti Juraj – niebo wg. mapy SQM 21.38 więc spoko. Niestety miejscówka miała dwie poważne wady: latarnie – mimo, że to bardzo kameralne miasteczko jest niestety oświetlone jak choinka. Moja kwatera znajdowała się w północnej części więc patrząc na południe miałem całą łunę przed sobą. Wniosek – lepiej wynająć coś na południowej stronie miasta lub najlepiej w następnej miejscowości Lukovo (SQM 21.86). Niestety Lukovo to już bardzo mała mieścina – ciężko coś wynająć i nie ma nawet sklepu więc po wszystko trzeba jeździć, coś za coś ale ja z uwagi na rodzinę zdecydowałem się na Sveti Juraj. Drugim minusem kwatery nad morzem jest silny wiatr wiejący z morza przez co niestety większość materiału z refraktora wylądowała w koszu. Plusem możliwość wygodnego położenia się na tarasie i swobodnego obserwowania Perseidów z rodzinką. Poniżej jedyna fotka ustrzelona z wietrznego tarasu:
Będąc w parku za dnia z rodzinką (zdecydowanie polecam - piękne miejsce), zrobiłem małe rozeznanie, gdzie można się rozłożyć ze sprzętem na obserwacje i w nocy sprawdziłem te miejsca (niestety w nocy byłem sam więc miałem niezłego pietra, cały czas wydawało mi się, że w każdym krzaku coś na mnie czyha:).
Już za dnia skreśliłem szczyt Zaviżanu - szlak nie jest długi bo tylko godzina ale podejście na szczyt jest po stromych skałąch, nie ma szans w nocy ze sprzętem. Myślałem nad szczytem Velikej Kosy - który znajduje się bardzo blisko parkingu ale tu też pod samym szczytem jest dużo kamieni i nie chciałem ryzykować. Ostatecznie ustawiłem się w miejscu rozejścia szlaków na Veliką Kosę i Zaviżan niedaleko schroniska. Widok z tego miejsca jest obłędny, niestety po zmierzchu okazało się, że schronisko tak mocno świeci i to nie tylko z okien ale mają wręcz reflektory na elewacji, że to miejsce odpada. Dodatkowo z uwagi na bliskość grani, za którą teren opada w kierunku morza dość mocno powiewało. Trzeba było pakować manatki i iść dalej. Fotka zrobiona na rozejściu szlaków:
Podsumowując zdecydowanie polecam to miejsce - moim zdaniem najlepiej i rozłożyć się na parkingu. Okolice schroniska niestety odpadają.
Jest jeszcze mały minus odnośnie zdjęć drogi mlecznej - pasmo górskie Welebitu ciągnie się dalej na południe dając piękny horyzont do zdjęć ale niestety górskie szczyty zatrzymują chmury nawiewane znad morza więc w momencie jak wiatr chwilowo osłabnie to te chmurki potrafią dolecieć do zenitu. Na szczęście jak tylko wiatr znad morza się wzmaga chmury lecą z powrotem na południe.
Poniżej fotka dzienna z parku i timelapse z całego wyjazdu. Zdecydowanie polecam taką astro przygodę.
Nie miałeś ditheringu?
