wybieramy się na obserwacje, ale po kolei...Zaczęliśmy się umawiać kilka dni wcześniej i jak zwykle prognozy na tamten czas były nader optymistyczne co jak zazwyczaj bywa ulega zdecydowanej korekcie niestety na minus czym bliżej wyjazdu. Tym razem było inaczej... Czym bliżej obserwacji tym prognozy bardziej łaskawe co było dość zaskakujące. Najlepiej tym razem sprawdziła się prognoza z Krajowego Instytutu Meteorologii, zatem decyzja o wyjeździe co rzadko się zdarza została podjęta jeszcze około południa 20-tego lipca. Będąc w stałym kontakcie z Mateuszem i czasami z Marcinem umówiliśmy się na 23.00. Mateusz dotarł pierwszy. Jak podjeżdżałem widziałem gdy wyciąga swój sprzęt na wierzch i muszę przyznać byłem w szoku. Wiem, że to Wielki Gość ale nawet jak na niego ten rozmiar musi robić wrażenie. Gdy dumnie niósł go w dłoniach ewidentne było, że musi go gdzieś oprzeć bo długo nie będzie go w stanie utrzymać...zatem położył swoje SCT 6 na montażu i całość nabrała sensu
Wysiadłem z samochodu, a łysy rosyjski sierp władał niepodzielnie na nieboskłonie, a w jego bliskim towarzystwie na niebie wydawała ostatnie tchnienie mała cumulusica. To było oczywiste, że ta para kochanków odejdzie w kierunku zachodzącego Słońca ścigając je pragnęli by ich taniec trwał wiecznie. Nie mógł...po prostu nie mógł ponieważ w oddali rozbłysły światła samochodu Marcina i rozpoczęły się dywagacje z czym do nas przyjechał...czy to TauLumbus, czy jedna z jego 15 sztuk ośmiocalówek, czy też może coś innego...Zaskoczył nas jak zawsze tym razem wyciągnął solidnych rozmiarów armatę, której tylko długością mogła dorównać armata Mateusza, ale z założonym kondomem przeciw szronieniu...Jeszcze nie widzieliśmy go z tym sprzętem i widać, że rozmiar ma znaczenie bo założył na montażu swojego SW 150/750 
Ale..ale chwila to przecież relacje z obserwacji, a nie uwielbienie nad rozmiarami kolegów Zatem zanim jeszcze Marcin przyjechał robiliśmy z Mateuszem szybki przegląd jasnych US-ów. Uderzaliśmy kolejno w Saturna (widoczny Cassini i Tytan), Marsa (delikatny majaczący zarys kontynentów), Jowisza (będącego tuż nad horyzontem, niestety z ledwo majaczącym pasem atmosfery). Wszystkie planety „pływały” podczas obserwacji. Od razu nasunęły się dwa wnioski czyli słabej jakości seeing, a SCT potrzebuje czasu, żeby się wychłodzić. Chociaż Księżyc stopniowo i powoli obniżał swe loty, to pomimo tego przez większą część nieba była widoczna wstęga Drogi Mlecznej sugerując, że będzie to dość dobra noc na DS-y. W międzyczasie dotarł Marcin, a My z Mateuszem rozpoczęliśmy powolne i mozolne przeglądanie DS-ów, oglądanie SW Marcina i omawianie sytuacji na niebie. Pogoda tak jak prognozy mówiły była idealnie bezchmurna chociaż seeing niezbyt się poprawił do końca obserwacji. Około 00.20 Księżyc schował się za drzewami by chwilę później zniknąć za „płaszczyzną” Ziemi. Nadszedł czas żebym i ja pochwalił się swoim sprzętem zatem zanurkowałem głęboko rękami i wyciągnąłem na wierzch moje bino zwane lornetką SkyMaster 15x70, która jak dla mnie okazała się przysłowiowym „czarnym koniem” obserwacji. Wtedy zaczął się sezon na DS-y. Po raz drugi tego wieczoru spojrzeliśmy na hantle w SCT Mateusza i oczywiście wyglądały lepiej niż wcześniej w świetle Księżyca, przebijało przez nie kilka gwiazdek co zawsze niesamowicie mnie urzeka i działa na wyobraźnię, a ich kształt zaczął przypominać widoki z większych teleskopów. Kolejności obserwacji poszczególnych obiektów nie pamiętam, ale tego wieczoru padły:- Andromeda z sąsiadkami M32 i M110, które prezentowały się dobrze, a królowa galaktyk zajmowało niemal całe pole okularu. W mojej lornetce widok Andromedy również powalał gdyż zajmowała prawie całe szerokie pole.
- Body, Cygaro w którym była pięknie widoczna struktura pyłu galaktycznego i NGC 3077 majacząca w SCT Mateusza. Body i Cygaro były dobrze widoczne również w mojej lornetce jednak oczywiście bez szczegółów struktur
- Pierścionek, ładnie prezentujący się z wyraźnymi różnicami w jasności struktur
- Mgławice Orzeł, Laguna, Omega, Trójlistna świeciły bardzo wyraźnie pokazując majaczące zarysy swoich szczegółów, a jedna z nich miałem wrażenie widoczna delikatnie gołym okiem, ale nie pamiętam która. Natomiast na pewno jak byłem w Smerekowie tam widziałem dwie z nich bez wątpienia gołym okiem. Za to wszystkie cztery prezentowały się fenomenalnie w SkyMasterze 15x70, a Trójlistna i Laguna mieściły się bez problemu w jednym polu sprawiając fenomenalne wrażenie. Mgławica Orzeł ledwie majacząca w SCT i ciężka do stwierdzenia, w SkyMasterze była ewidentnym obiektem.
- Kulki M22 i M28 chociaż nisko nad horyzontem to warte obejrzenia, z których oczywiście M22 prezentowała się lepiej i robiła wrażenie nawet w lornetce. Pamiętam widok M22 w Smerekowie z zeszłego roku gdzie przebijała wrażeniem M13…
- …która tej nocy była królową kulek, a wysoko pędzący przez nieboskłon Herkules skłaniał do częstych obserwacji. Został wspaniale rozbity w SCT 6, a w lornetce miałem wrażenia, że delikatnie odrywało zewnętrzne gwiazdy. Swoją drogą nie wiem dlaczego zazwyczaj zapominamy zapolować na M92 i tak niestety było i tym razem. Zapomnieliśmy też o M2 i M15 i pewnie wielu innych.
- Chichoty, wspaniale widoczne gołym okiem, w SCT i lornetce sprawiały niezapomniane wrażenie
- Dzika Kaczka również widoczna gołym okiem, w SCT i lornetce układała się dla mnie w motyla z rannym słabszym dolnym skrzydłem odciętym mieczem…
- …przez E.T. (Ważka, Sowa) która przypomina śmiesznego chłopka ze świecącymi oczami, dzierżącego dwa dwustronne miecze, z których jeden został złamany w połowie podczas przecinania Motyla” (Dzikiej Kaczki)
Tak mam świadomość, ze są daleko od siebie na nieboskłonie E.T. również dostrzegalny w lornetce, ale głównie w postaci swoich jasno świecących oczu.- Galaktyka Trójkąta to kolejny obiekt gdzie według mnie po Andromedzie, Lagunie, Trójlistnej, Omedze i Orle, teleskopy nie mogły dorównać lornetce. Prezentowała się wspaniale chociaż po za zasięgiem były jej ramiona to mimo wszystko zajmowała co najmniej połowę pola lornetki pokazując różnice jasności swoich struktur między bardzie ewidentnymi obszarami
- Saturn prezentujący się bardzo dobrze zarówno w SCT jak i SW (chociaż wydaje mi się, że w SW trochę lepiej) towarzyszył nam do końca obserwacji dobrze pokazując przerwę Cassiniego
- Mars, który delikatnie prezentował swoje kontynenty z winy seeingu i prawdopodobnie burzy piaskowej jest takich rozmiarów, że wspaniale prezentował swoją tarczę nawet w lornetce…w trakcie Wielkiej Opozycji za tydzień mam nadzieję dopisze nie tylko pogoda, ale i seeing
- przez chwilę przeszło nam przez myśli polowanie na kometę chyba C/2017 S3 (PANSTARRS), jednak było już późno i zaczęliśmy się zbierać więc brakowało chęci, musimy spróbować następnym razem wraz z 21P/Giacobini-Zinner…
- … a na zakończenie wieczoru spojrzeliśmy na Plejady…i tak jak wspominałem wiele obietków ominęliśmy, ale było mało czasu, krótka noc (chociaż można było jeszcze godzinkę zostać zanim zacznie świtać…a w tle towarzyszyły nam świerszcze i cykady… pijanych imprezowiczów w lesie nieopodal
Do następnego…...a na koniec suchar, który wymyśłiłem...co mówi obserwator jak spojrzy na planety Teleskopem Maksutowa...
Mam smaka na Maka
